Jego ciało jest niemal po całości czarne. Wyjątkiem są brzegi pokryw oraz przedplecza, które połyskują niebieską lub fioletową barwą. Skrzydła biegaczy fioletowych są uwstecznione, a to oznacza, że nie mogą latać. Zamiast tego, dysponują jednak mocnymi, silnie zbudowanymi odnóżami, umożliwiającymi im długodystansowe biegi. Biegacz fioletowy jest gatunkiem szeroko rozprzestrzenionym w całej Polsce. Jest również stosunkowo pospolity, choć ze względu na nocny tryb życia widuje się go niezbyt często. Spotkać go można głównie w różnego typu lasach, przy czym zdecydowanie preferuje te wilgotne. Oprócz tego, zdarza mu się również pojawiać w pobliżu ludzkich siedzib, szczególnie w parkach i ogrodach położonych blisko lasów. Dorosłe chrząszcze pojawiają się latem, gdzieś w okolicy lipca i obserwuje się je do końca września. W czasie swej największej aktywności, biegacze są niezwykle ruchliwe. Niechętnie się zatrzymują, no chyba, że trafią na coś odpowiedniego do zjedzenia. Ich głównym pożywieniem są larwy innych owadów, nagie ślimaki oraz dżdżownice. Kiedy nadarzy się okazją, nie gardzą również padliną, zarówno tą owadzią, jak i pochodzącą od większych zwierząt. Przy poszukiwaniu pokarmu, biegacz w dużej mierze kieruje się węchem. Kiedy wyniucha coś pożywnego, wówczas w ruch idą jego żuwaczki, ale nie tylko. By móc skonsumować pokarm, najpierw musi go oblać swoimi własnymi sokami trawiennymi, które go… upłynniają.
Same biegacze również stanowią pokarm wielu zwierząt, dlatego zmuszone były wykształcić kilka mechanizmów obronnych. Ważną rolę odgrywają tutaj potężne żuwaczki, które przydają się nie tylko do łapania ofiar, ale także do obrony. Oprócz nich, biegacz potrafi również oblać przeciwnika wspomnianymi sokami trawiennymi, które zawierają cuchnący kwas masłowy, a także strzelać mieszaniną kwasów (głównie mrówkowego), z gruczołów ulokowanych na końcu odwłoka! Nocą aktywne są nie tylko dorosłe biegacze, lecz także ich larwy. Są podłużne, czarne i wyglądają jakby były opancerzone. Podobnie jak imago, również one są groźnymi drapieżnikami, które zawzięcie polują na inne larwy, dżdżownice i ślimaki. W ciągu dnia natomiast kryją się wśród kamieni i ściółki leśnej. Tam również zimują. Dorosłe biegacze żyją około jednego roku.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz