czwartek, 7 maja 2015
Listkowiec cytrynek (Gonepteryx rhamni).
Jest to jedyny europejski motyl zimujący w opadłych liściach. Cytrynowo- żółty z brązowo- pomarańczowymi plamkami jest tylko samiec, samica ma podobne plamki ale jest znacznie mniej jaskrawa. Cytrynek to dość spory motyl, którego rozpiętość skrzydeł wynosi od 5,2 do 6,4 cm. Pod względem kształtu, wierzchołki przednich skrzydeł są charakterystycznie zaostrzone, tylne zaś posiadają coś w rodzaju „ząbka.
Nazwa "Listkowiec" wzięła się z tego że zimuje w opadłych listkach, a "cytrynek" nie tylko od koloru ale i zapachu, jego skrzydełka pachną cytryną. Wiosną można zaobserwować tańczące w powietrzu cytrynki - to ich gody, samica leci zawsze pierwsza a za nią w niewielkiej odległości samiec, samica wykonuje powietrzne ewolucje, które samiec bezbłędnie powtarza, czasami zdarza się, że za samicą lecą 2 samce.
Motyl ten jest jednym z najbardziej długowiecznych motyli Europy. Żyje do jedenastu miesięcy.
Pospolity w całym kraju. Spotkać go można w bardzo różnych środowiskach, zarówno typowo leśnych, jak i tych bliższych człowiekowi (chociażby w ogrodach, czy na łąkach). Dorosłe motyle możemy obserwować niemal przez cały rok!
Potrafi dożyć właśnie aż 11 miesięcy ponieważ większość swojego życia spędza w letargu. Z poczwarek wychodzą jakoś tak w czerwcu, bądź na początku lipca. Przez krótki czas można je obserwować, jak fruwają i przylatują do kwiatów, by spijać z nich nektar, którego gromadzą w swych ciałach tyle ile tylko się da. Nie trwa to jednak długo. Cytrynki bowiem, zapadają w diapauzę letnią, określaną jako estywacja.
W estywacji latolistki spędzają czas aż do końca lata/początków jesieni. Wtedy też, motyle opuszczają swoje kryjówki, by znów latać i pożywiać się nektarem. Ponownie muszą zgromadzić w swych ciałach sporą ilość energii, ponieważ gdy tylko nadejdzie listopad, znów będą zmuszone poszukać kryjówek, by zapaść w kolejną diapauzę, tym razem
zimową.
Kiedy już samiec trafi na samiczkę, wówczas musi się o nią ścigać z innymi samcami, które niejednokrotnie urządzają za partnerkami prawdziwe pościgi, w czasie których rywalizują ze sobą i toczą bezkrwawe boje. Kiedy jest gotowa do odbycia kopulacji, przysiada bezpośrednio na ziemi, po czym otwiera swoje skrzydła, rozkłada je płasko na ziemi i unosi do góry odwłok, dzięki czemu samiec wie, że jest gotowa do odbycia stosunku. Pod odbyciu godów, samiczki stają się bardziej ruchliwe, niż przed nimi. Poszukują wówczas roślin, na których będą mogły złożyć jajeczka. Tymi są tylko dwa gatunki: kruszyna pospolita, oraz szakłak pospolity. Kiedy samiczka znajdzie którąś z nich, zaczyna składać pojedynczo jajeczka na spodniej stronie liści. Na początku czerwca wylęgają się z nich zielone gąsienice. Kiedy są młode, żerują początkowo na spodniej stronie blaszki liściowej. o żerowaniu wracają z powrotem na miejsce spoczynku. Wszystko to trwa około miesiąca. Kiedy przychodzi czas na przepoczwarczenie, gąsienice usadawiają się na gałązkach i na nich właśnie dochodzi do metamorfozy.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz