Rodzina chrząszczy, licząca sobie na świecie ponad 40 tysięcy gatunków, w Polsce zaś blisko 500. Większość biegaczowatych to drapieżniki. Zdarzają się jednak gatunki wszystkożerne i roślinożerne. Pod względem wyglądu, charakteryzują się mocną budową ciała, potężnymi żuwaczkami, oraz długimi, silnymi nogami typu bieżnego. Większość biegaczowatych uaktywnia się głównie nocą i właśnie wtedy wychodzą na łowy. Zdarzają się jednak dzienne gatunki. Swoje ofiary pożerają, poprzez oblewanie ich enzymami trawiennymi i wyssanie. Wiele gatunków potrafi się bronić przed drapieżnikami, opryskując je cuchnącymi substancjami. Larwy biegaczowatych są bardzo ruchliwe, a często również bardziej drapieżne niż dorosłe. Podobnie, jak imago, uaktywniają się głównie nocą, w dzień zaś chowają się pod kamieniami, w spróchniałym drewnie, lub w glebie.
Rodzina licząca sobie na świecie blisko 15 tys. gatunków, w Polsce zaś ponad 90. Pod względem wyglądu przypominają sprężykowate, jednak nie posiadają zdolności do podskakiwania. Dorosłe osobniki wielu z nich, można znaleźć na kwiatach, inne zaś wolą przesiadywać na pniach drzew. Odżywiają się głównie pyłkiem oraz liśćmi. Są aktywne w ciągu dnia, szczególnie w słoneczne dni i wtedy też są bardzo ruchliwe. Ich beznogie, białe larwy rozwijają się głównie pod korą oraz w drewnie, ale są też tzw. gatunki minujące, żyjące wewnątrz liści.
Na całym świecie opisano ich ponad 600 gatunków, w Polsce zaś znaleziono tylko 7. Przedstawiciele tej rodziny związani są głównie z odchodami dużych zwierząt, dlatego głównym miejscem życia wielu z nich są pastwiska. Gnojarzowate są niezwykle pożyteczne, ponieważ pomagają włączać martwą materię organiczną do ponownego obiegu w naturze.
Na całym świecie liczy sobie ponad 26 tys. gatunków, w Polsce zaś tylko 194. Większość charakteryzuje się smukłą sylwetką, oraz wydłużonym, zwężającym się ku tyłowi ciałem. Znakiem rozpoznawczym wielu gatunków, są bardzo długie czułki. Dorosłe żywią się głównie pyłkiem oraz wyciekającym z drzew sokiem. Robakowate, beznogie larwy, rozwijają się natomiast pod korą lub bezpośrednio w drewnie, rzadziej w roślinach zielnych. Kózkowate potrafią się bronić przed drapieżnikami, poprzez wydawanie zgrzytających/skrzypiących dźwięków. Wiele z nich, stosuje także zjawisko mimikry i próbuje się podszywać pod niebezpieczne żądłówki.
Poświętnikowate są liczną rodziną chrząszczy liczącą na całym świecie około 30 tys. gatunków. W Polsce natomiast mamy ich dokładnie 143. Nasze rodzime gatunki są zdecydowanymi roślinożercami. Dorosłe mogą się odżywiać liśćmi, owocami, lub pyłkiem, larwy natomiast często rozwijają się pod ziemią, gdzie mogą się odżywiać szczątkami roślinnymi lub korzeniami.
Ryjkowce stanowią drugą co do liczebności rodzinę chrząszczy. Do tej pory odkryto ich ponad 40 tysięcy, w Polsce zaś ponad 870 gatunków. Cechą charakterystyczną przedstawicieli tej rodziny, jest znajdujący się na głowie ryjek, na którym są umieszczone czułki, a na jego końcu szczęki. Długość i kształt tego ryjka jest bardzo zmienna, w zależności od gatunku. Niemal wszystkie są roślinożercami, związanymi zarówno z drzewami, jak również roślinami zielnymi.
Na całym świecie odkryto blisko 9300 gatunków, w Polsce zaś mamy ich 133 gatunki. Sprężykowate to nieduże chrząszcze (największy z nich, Stenagostus rufus osiąga 2,6 cm), związane głównie z terenami leśnymi. Ich ciała są podłużne i bardzo smukłe, zwężające się ku tyłowi. Z ubarwienia są najczęściej brunatne lub czarne, ale zdarzają się też gatunki o czerwonawych, żółtawych a nawet metalicznie błyszczących pokrywach. Znakiem rozpoznawczym większości z nich, jest umiejętność do podskakiwania, kiedy tylko znajdą się na plecach. Umożliwia im to specjalny mechanizm, znajdujący się między przedpleczem i śródpiersiem. Przy wyskoku, słychać charakterystyczne „kliknięcie” lub „pstryknięcie” (jak kto woli). Sprężyki przebywają głównie na różnych roślinach, bądź na pniach i wśród spróchniałego drewna. Nie tylko skaczą, ale też dobrze latają.
Na całym świecie opisano blisko 35 tys. stonkowatych, w Polsce natomiast ich liczba dochodzi do prawie 500 gatunków. Stonki nie są duże, osiągają długość od 1,5 do 12 mm. Większość z nich ma owalne lub okrągłe ciała, często ozdobione wspaniałymi paletami barw i metalicznym połyskiem. Praktycznie wszystkie gatunki są roślinożerne, a znaleźć je można głównie na ich roślinach żywicielskich.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz