Borczyniec owocowy (Carpocoris fuscispinus).

Borczyniec jest to owad z rodziny tarczówkowatych, z rzędu pluskwiaków.
Bywa mylony ze swoimi kuzynami i to zupełnie niepotrzebnie gdyż jest bardzo charakterystyczny. Wystarczy spojrzeć na przedplecze tego gatunku. Po jego bokach znajdują się silnie wystające, zaostrzone i nieco podniesione do góry kolce. U reszty gatunków, wyrostki te są znacznie słabiej wykształcone, albo brak ich w ogóle. Borczyniec owocowy, osiąga od 10 do 14 mm długości. Co do jego ubarwienia, to potrafi być ono dość zmienne. Najczęściej jednak jest cały jasnożółty, jedynie jego półpokrywy mają różowawe zabarwienie, zaś kolce na przedpleczach, są czarniawe.

Gatunek ten należy do najbardziej pospolitych i rozprzestrzenionych pluskwiaków w naszym kraju. Można go zobaczyć na terenach trawiastych, ruderalnych, na terenach położonych blisko ludzi, szczególnie wiejskich. Ja tego osobnika spotkałam w przydomowym ogródku.
Zimuje jako imago (postać dorosła), dlatego dorosłe osobniki można spotkać dosyć wcześnie, bo już w kwietniu.  W każdym stadium rozwoju borczyniec jest roślinożerny. Żywi się różnego rodzaju sokami roślinnymi, które wysysa za pomocą swego kłująco-ssącego aparatu gębowego. Z tego też powodu, najłatwiej jest go znaleźć na różnych roślinach, także owocach, z których bardzo chętnie wysysa soki. Często jednak, to sam pluskwiak może padać ofiarą drapieżników. Od czego jest jednak tajna broń borczyńca (i wielu innych pluskwiaków), czyli specjalne gruczoły, umieszczone na spodzie ciała, za pomocą których wydziela woń o nieprzyjemnym zapachu. To skutecznie odstrasza wielu amatorów owadziego białka, zwłaszcza ptaki.