niedziela, 14 czerwca 2015

Tygrzyk paskowany (Argiope bruennichi).




Dorosła samica może standardowo osiągnąć od 1,5 do 2 cm. Zdarzają się jednak większe osobniki, nawet o długości 2,5 cm. Wymiary te dotyczą samic. Samce są dużo mniejsze i osiągają raptem 4-6 mm. Jeszcze 200 lat temu występował jedynie w rejonach basenu Morza Śródziemnego. To jednak tygrzykowi nie wystarczyło, dlatego stopniowo, zaczął rozprzestrzeniać się ku północnym częściom naszego kontynentu, aż w końcu (w drugiej połowie XIX w) dotarł do Polski.
Na początku znaleziono tylko jedno stanowisko na którym występował. Później jednak, w latach 30 ubiegłego wieku, zaczęto go obserwować na większym obszarze. Najpierw była to zachodnia cześć kraju. Później południowo-zachodnia, a następnie zajął cały rejon południowej i środkowej Polski. W przeciągu jednego wieku, zdołał się rozprzestrzenić na terenie całego kraju… ale nadal był gatunkiem rzadko znajdowanym. Zmiany przyniósł początek XXI wieku. Wtedy to właśnie rozpoczął się prawdziwy “bum” jego ekspansji.
Bardzo charakterystyczne jest stabilimentum, czyli grube, białe pasemka pajęczyny, ułożone zygzakowato w formie pasa biegnącego wzdłuż środka niemal całej pajęczyny.
Młode tygrzyki pojawiają się już w maju. Początkowo jednak nie widać u nich aż tak kontrastowego ubarwienia i dopiero z czasem go nabywają. Już wtedy jednak tworzą charakterystyczne pajęczyny z widocznym stabilimentum. Dorosłe osobniki możemy natomiast obserwować od lipca aż do później jesieni. Od 2011 roku, tygrzyk paskowany nie jest już prawnie chroniony.


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz