Bęsica kwietniówka (Archiearis parthenias) - zwiastun wiosny.

Bęsica kwietniówka nie jest jakąś specjalnie dużą ćmą bo rozpiętość jej skrzydeł waha się pomiędzy 28, a 38 mm. U samca bęsicy kwietniówki czułki są nitkowane, tak samo jak u samic obu tych gatunków. Przez co po czułkach nie odróżnimy samca od samicy.
Dodatkowo, u bęsicy kwietniówki mamy na skrzydłach wyraźne, białe akcenty, w postaci plamek, zwłaszcza przy środkowej przepasce.
Problem w oznaczaniu polega na tym, że w Polsce występują dwie bęsice; kwietniówka, ale także i osinówka.
W przypadku bęsicy osinówki samce od samic możemy odróżnić po czułkach. U samca będą grzebykowate, natomiast u samicy proste i nitkowate. Ponadto osinówki nie posiadają białych plam na przedniej parze skrzydeł. U obu gatunków druga para skrzydeł jest pomarańczowa z ciemnymi plamami i brzegami. Różnić może je także miejsce występowania, choć nie jest to dobry trop odróżniania tych gatunków. Osinówki będą spotykane w miejscach, w których będą rosły osiki, na których żerują ich gąsienice. Natomiast gąsienice kwietniówek ściśle są związane z brzozami.
Niepozorne ubarwienie wierzchniej strony skrzydeł tego motyla, nie jest wcale przypadkowe. Dorosłe owady bardzo chętnie usadawiają się wprost na gołej ziemi, a także na leśnych drogach, czy innych, podobnych miejscach.

W chwili, gdy jakiś intruz zbliży się do niej zanadto, bęsica bez wahania rozwija skrzydła i odlatuje. Wtedy też przydaje jej się druga para skrzydeł, ponieważ dzięki jaskrawym barwom jest wstanie zaskoczyć drapieżnika i zyskać w ten sposób cenne sekundy na ucieczkę. Bęsice są najbardziej aktywne w ciągu dnia. Szczególnie podczas ciepłych, słonecznych dni. Kiedy się chmurzy, lub kończy dzień, wówczas zwalniają tempo, stają się bardziej ospałe, a zarazem skryte.
Samice składają jaja barwy ciemnozielonej w niewielkich stosikach na gałązkach drzew. Gąsienice, zielone w jasne wzdłużne paski, zjadają świeżo rozwinięte, delikatne liście brzóz lub czasami buków. Przepoczwarczenie następuje na ziemi między złączonymi przędzą liśćmi.
Ciekawostką jest to, że choć bęsice należą do rodziny miernikowcowatych (Geometridae), to ich gąsienice mają rozwinięte wszystkie pięć posuwek odwłokowych, a nie jak u wielu innych miernikowców, gdzie gąsienice mają sprawne tylko dwie pary. Co by jednak tak pięknie i różowo nie było, te trzy dodatkowe posuwki u gąsienic bęsic, są w znacznej mierze uwstecznione, choć nie zmienia to faktu, że jednak są.
Bęsica kwietniówka pojawia się niemal w tym samym momencie co osinówka i występuje tak długo jak ona, czyli bardzo wcześnie czasami już w lutym, a obserwować je można do końca kwietnia.