środa, 2 marca 2016
Osadnik megera (Lasiommata megera).
Jest to motyl dzienny z rodziny rusałkowatych. Wierzch przedniej pary skrzydeł z dwiema komórkowymi poprzecznymi pręgami. Samiec różni się od samicy obecnością "włochatych" plam zapachowych w poprzek wierzchu skrzydła przedniego. Na spodzie tylnego skrzydła znajduje się przepaska środkowa o ciemno zaznaczonych brzegach, zaś przy wierzchołku przedniego skrzydła jedno czarne oczko z białą źrenicą, przy zewnętrznej krawędzi tylnego 3-4 podobne oczka.
Środowisko życia tego motyla wyróżnia się zróżnicowaniem, ale zawsze słoneczne i ciepłe, ponieważ jest to motyl ciepłolubny; np. Tereny ruderalne, ugory, suche łąki, miedze, słoneczne obrzeża lasów, brzegi dróg, suche i nasłonecznione stoki. W Polsce występuje na terenie całego kraju.
Wykształca od 2 do 3 pokoleń w ciągu roku (maj-czerwiec, połowa lipca-połowa sierpnia, wrzesień-październik). Rośliny żywicielskie są liczne m.in: kłosownica pierzasta, kupkówka pospolita, śmiałek pogięty, kłosówka wełnista, kostrzewa owcza. Jaja barwy białawej składane są pojedynczo lub w skupiskach po 3 sztuki na trawach. Larwy wylęgają się po ok. tygodniu, żerują w nocy i szybko się rozwijają. Larwy oraz poczwarki mają kolor zielony. Bardzo ostrożny i płochliwy gatunek. Motyle chętnie siadają na kamieniach, płotach i murach. Latają szybko ale na niewielkie odległości. Nocują na ziemi. Zimują na wpół rozwinięte gąsienice w przyziemnej warstwie roślinności.
Co ciekawe samce wykazują swego rodzaju terytorializm, nieustannie oblatują swój rewir i bronią go przed innymi samcami własnego gatunku.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Zdaje się, ze jeszcze nie widziałam tego motylka, a przecież jest dość charakterystyczny. Spotkałam za to osadnika egerię, nawet mam zdjęcia. Pozdrawiam
OdpowiedzUsuń